Werkstress: ik wil jij moet

Het leven is conjunctuur. We ondergaan lijdzaam grote en kleine golven, maar helaas staan we niet open voor kleinere veranderingen in ons dagelijks bestaan, bijvoorbeeld in ons werk en onze relaties. De afgelopen 100 jaar zijn we bezig geweest om alles vast te leggen in protocollen om alle onzekerheden met regels uit te bannen. Denk aan een (collectieve) arbeidsovereenkomst, huwelijkse voorwaarden, WW en allerlei andere zaken waarvan we vinden dat we daar rechten aan kunnen ontlenen. Feit is dat we ons achter deze rechten kunnen –en vaak zullen- verschuilen als het mis gaat.

Ik wil, jij moet

Ik citeer graag uit het boek van Simone van Saarloos, Het monogame drama. Volgens Taleb hebben we onze economie, politiek, gezondheidszorg en ons onderwijs fragiel en kwetsbaar gemaakt door de willekeur en volatiliteit (bewegelijkheid, turbulentie) te onderdrukken. Elke kleine afwijking van de bedachte structuren vormt een bedreiging.

Concreet ben ik van mening dat we meer de tijd moeten nemen om ons bewust te worden van de dingen die we doen, de keuzes die we zouden moeten maken. Passen willen en kunnen nog bij de situatie waar we inzitten. En voelt het allemaal nog wel goed. Mede door ons rijke leven, onze opvoeding met nauwelijks beperkingen en onze verwende Europese cultuur zie ik veel mensen handelen uit de modus: Ik wil, jij moet.

Alles is tijdelijk en je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen leven, een uitdagende baan, passie in je relatie en ja soms moet je dus keuzes maken en ja die hebben consequenties. Dus stop met smoezen, neem eens de tijd en ga eens keihard op je bek. Hoe vaker je dat proces doorloopt hoe makkelijker het je afgaat.

Werkstress

Nu even terug naar werkstress. Het kan dus zo zijn dat je al 7 jaar een superleuke baan hebt en vervolgens niet meer. Je kan dan tegen P&O zeggen: ik heb meer uitdaging nodig maar dat is dus precies een mooi voorbeeld van Ik wil, jij moet.

Draai het eens om.

Ga in gesprek.

“ Ik merk dat ik mijn baan minder uitdagend vind en ik heb het volgende nodig ……”

Dan is de volgende stap in het traject dat je samen op zoek gaat naar hetgeen je nodig hebt. En wees realistisch: die hufter van een baas ga je niet veranderen. Als het werk je inhoudelijk tegenstaat, kijk naar andere werkzaamheden binnen of buiten het bedrijf. Een cultuurverandering op basis van 1 persoon kan echt niet. Het kan dus gewoon verkeren dat je het daar niet meer zo leuk vindt. Echt, het kan!

Onze valkuil is dat we allemaal smoezen gaan bedenken. Je hoopt dat je het verkeerd voelt, ziet, of dat het je allemaal wordt aangedaan. Met als doel: lekker blijven zitten en vooral geen actie ondernemen. Het vervelende in dergelijke situaties is dat het vaak uitmondt in een conflict en dat is echt zo jammer. Wees realistisch, maak een plan, zoek een coach die je daarbij helpt en ga verder. Zonder het geneuzel dat je ergens recht op hebt!

Succes….. Vind je het echt heel erg moeilijk, dan mag je me altijd bellen!